%9’dan %48’e: Bir Okulun Daha İyi Okuma ve Yoklama Yolculuğu

Dört yıl önce, bu oranlar Hamilton İlkokulu için ulaşılmaz görünüyordu. Okuma puanları çok düşüktü. Devamsızlık yüksekti. Pek çok aile—birçoğu İngilizce dışında başka bir dil konuşuyordu—sınıfta neler olduğundan kopuktu.

“Bir güven uçurumumuz vardı,” diyor Hamilton Müdürü Brittany Daley. “Aileler kendilerini görülmemiş, duyulmamış ya da hoş karşılanmamış hissediyordu. O bağ olmadan, çocuklar için gelişmek de zordu.”

Daley, bir şeylerin değişmesi için ailelerin gerçek ortaklara dönüşmesi gerektiğini biliyordu; sadece katılımcı değil, ortak. Bu da kapıları açmak, bakış açılarını değiştirmek ve iletişimi kolay ve kapsayıcı kılacak araçları bulmak anlamına geliyordu.

Güveni Tercüme Etmek

Hamilton, öğretmenler ve personelin ailelerle farklı dil ve okur-yazarlık düzeylerinde iletişim kurmasına yardımcı olmak üzere ClassDojo’yu benimsedi. Mesajlar otomatik çevrildi. Sınıftan fotoğraf ve videolar, öğrenime dair açık bir pencere oluşturdu. Ve aileler, bir çevirmen ihtiyacı veya yanlış anlama korkusu yaşamadan kolayca mesaj gönderebildi.

“ClassDojo sayesinde her aileyle net ve anlaşılır iletişim kurmak kolay oldu,” diyor Daley. “Bu, güvenin temeli oldu.”

O güven katılıma dönüştü. Katılım da ortaklığa evrildi.

Önce Neşe, Sonra Öğrenme

Daley’nin ekibi akademik talep ile başlamadı. Önce, ailelerin hiçbir baskı veya beklenti olmadan okula girmesine odaklandılar.

Okul sonrası sanat dersleri vardı. Aylık Aile Cuma günleri. Oyun ve şekerlerle düzenlenen Cadılar Bayramı kostüm kampanyası. Öğretmenlerin Play-Doh dağıttığı Amerika’da Okuma Haftası kutlaması.

“Bu etkinlikler öğretme ile ilgili değildi,” diyor Daley. “Onlar neşeyle ilgiliydi. Neşe ve güven kurduğunuzda, aileler daha çok gelmeye başlıyor.”

Ve gerçekten geldiler. Zamanla 10 aile oldu 200. Birçoğu kendi inisiyatiflerini başlatmaya başladı—bir giyim butiği, gıda dağıtım merkezi ve aile kitap kulübü gibi.

Bunu Öğrenmeye Bağlamak

İlişkiler oluşturulduktan sonra okul, aile katılımını akademik katmanlarla desteklemeye başladı. Okul çapında odak fonik olduğunda, öğretmenler, her öğrencinin değerlendirme sonuçlarına göre kişiselleştirilmiş etkinlikler gönderdi.

Konferanslarda, öğrenciler bu etkinlikleri ailelerine öğretti.

“Büyük bir bakış açısı değişimiydi,” diye açıklıyor Daley. “Sadece yardım istemiyoruz—aileleri bunu kendilerine güvenerek yapacak şekilde güçlendiriyoruz. Bu her şeyi değiştirdi.”

Önemi Olan Sonuçlar

Bugün, Hamilton öğrencilerinin neredeyse yarısı kendi sınıf seviyesinde okuyor—birkaç yıl önce sadece %9’du. Kronik devamsızlık 20 puan azaldı. Ve aile katılımı artık sadece sürekli değil, kendiliğinden devam ediyor.

“Aileler sadece katılmıyor—liderlik ediyor,” diyor Daley. “Fark burada.”

Hamilton öğrencilerinin neredeyse yarısı kendi sınıf seviyesinde okuyor—birkaç yıl önce sadece %9’du.

Sistemin Bir Parçası Haline Getirmek

Daley, bu sonuçların bir program veya ürünle gelmediğine inanıyor; bunun aile katılımını okul çapında öncelik haline getirmekle mümkün olduğunu düşünüyor.

“Bir şey önemliyse, onu her sisteme entegre edersiniz: yoklama toplantıları, okuryazarlık planları, kadro toplantıları. Bizim için aile katılımı bir departman değildi—her şeye uyguladığımız bir bakış açısıydı.”

ClassDojo bu çalışmanın merkezi olarak kalmaya devam ediyor. Öğretmenler her gün kullanıyor. Aileler ona güveniyor. Ve bu, bağlantının öğrenmenin kalbinde olduğunu hatırlatıyor.

Sonuç

“Aileler dahil olduğunda, çocuklar başarılı olur,” diyor Daley. “Sanki bu ikisi ayrıymış gibi konuşuyoruz. Ama değiller; tamamen bağlantılılar.”

Hamilton İlkokulu’nda bağlantı bir sandalyeyle başladı. ClassDojo ile büyüdü. Ve her gün çocuklar için mümkün olanı dönüştürmeye devam ediyor.